Late effecten

Steeds meer mensen genezen van hodgkinlymfoom. De 10-jaarsoverleving van hodgkinpatiënten ligt, afhankelijk van het stadium van de ziekte bij diagnose, tussen 80 en 90%. De behandelingen die gegeven worden voor hodgkinlymfoom zijn dus zeer effectief. Omdat er steeds meer mensen van hodgkinlymfoom genezen komt er steeds meer duidelijkheid over de late effecten van de behandeling.

Onder late effecten worden aandoeningen verstaan die zich ontwikkelen door de behandeling, maanden tot jaren later. Late effecten van behandeling zijn doorgaans aandoeningen die ook kunnen voorkomen bij mensen die niet voor hodgkinlymfoom zijn behandeld. Maar overlevers van hodgkinlymfoom hebben door de eerdere behandeling wel een veel grotere kans om zo'n aandoening te krijgen. Als een hodgkinlymfoom overlever zo'n aandoening ontwikkelt, kun je nooit met zekerheid zeggen of dit door de eerdere behandeling is gekomen of dat deze persoon de aandoening anders ook gekregen zou hebben. Denk hierbij bijvoorbeeld aan hart- en vaatziekten.

De volgende behandelingen kunnen late effecten veroorzaken:

In de wetenschap is er veel aandacht voor deze late effecten en er wordt veel onderzoek gedaan naar het vóórkomen hiervan. Op de volgende pagina's kunt u meer lezen over welke late effecten er dan ontstaan.

Hieronder vindt u overzicht van mogelijk late effecten als gevolg van de behandeling voor hodgkinlymfoom. U kunt klikken op aandoening maar ook op behandeling. Wanneer u op het late effect klikt krijgt u meer informatie over deze aandoening en over de behandelingen voor hodgkinlymfoom die het risico op de aandoening vergroten.

 

Late effecten per behandeling